Hava ve suyun mekanik ve kimyasal etkisiyle oluşan
parçacıkların su, rüzgâr, dalga ve buzullarla taşınıp deniz, göl, akarsu veya
karalarda üst-üste birikmesi olayına tortulaşma , çökelme veya sedimantasyon ; bu yolla oluşan kayaçlara da tortul veya sedimanter kayaçlar adı verilir. Tortul kayaçlar magmatitlerin aksine genelde katmanlı olup,
her katman tabaka diye adlandırılır.
TORTUL KAYAÇLARIN SINIFLANDIRILMASI
Tortul kayaçların mineral bileşimi magmatitlerinkine göre
çok karışıktır. Öyle ki bir tortul kayaç içinde değişik minerallerin yanı sıra
çeşitli kayaç parçaları bulumabilir. Oluşum ortamları ve kökenleri göz önüne alınarak,
tortul kayaçlar üç ana grupta toplanabilir.
1) Kırıntılı ( Klastik, Detritik ) Tortul kayaçlar: Ayrışma
ve aşınma ile, daha önceden var olan kayaçlardan kopan partçaların taşınarak
belli bir yerde depolanması sonucu meydana gelen kayaçlardır. Dane boyutlarına
göre sınıflandırılırlar.
Tane çapi (mm)
|
Tane adı
|
Tanelerin çimentolanması sonucu oluşan kayaçlar
|
Kayaç grubu adı
|
200 >
200 – 20
20 – 2
|
Blok
İri çakıl
Çakıl
|
Konglomera ve/veya
Breş
|
Kaba taneli (psefitler)
|
2 – 0.2
0.2 – 0.02
|
Kaba kum
İnce kum
|
Kumtaşı
|
İnce taneli
( psamitler )
|
0.02 – 0.002
0.002 <
|
Silt
Kil
|
Siltaşı
Kiltaşı
|
Çok ince taneli
(pelitler)
|
1) Konglomeralar: Çok yuvarlak, yuvarlak veya yarı yuvarlak
çakıl ve blogkların doğal bir çimento ile birleştirilmesi sonucu oluşan
kırıntılı kayaçlardır. İki türlüdür.
Oligomiktik konglomeralar: Tek bir türden ( bileşimden )
olan tanelerin oluşturduğu konglomeralardır.
Polimiktik konglomeralar: Bileşim itibariyle, birden fazla
çakılın bulunduğu konglomeralardır.
2) Breşler: Köşeli çakıl ve blokların, taşınmadan veya çok
küçük bir mesafe boyunca taşınarak doğal bir çimento ile çimentolanması sonucu
oluşan kayaçlardır. Değişik türleri vardır. Bunlar;
- Çimentolanmış yamaç molozları
- Fay breşleri
- Volkanik breşler ( aglomeralar )
- Formasyonlar arası breşler
- Çökme breşleri
İNCE TANELİ KIRINTILI KAYAÇLAR ( PSAMMİTLER )
Büyüklükleri 2mm ile 0.02 mm arasındaki tanelerin oluşturduğu
kayaçlardır. Kumtaşları , en yaygın olanıdır ve çimento türleri bakımından
türlerine ayrılır. Bunlar ;
- Kireçli ve/veya dolomitli çimento
- Silisli çimento
- Demirli çimento ( genelde limonit ve hematit bileşimli )
- Pirit (FeS2) çimento
- Florit çimento
- Jips çimento
Başlıca kum taşları ;
a) Kuvarsit: Kuvars tanelerinin silisli bir çimento ile
çimentolanması sonucu oluşan kayaçlardır. Kuvarsın yanı sıra, az çok diğer
minerallere de ( örneğin feldspat, kil mineralleri, kalsit, v.b) rastlanır.
Bazı kuvarsitlerde kuvars yüzde olarak %99 unu oluşturabilir. Tortul
kuvarsitler metamorfizmaya uğramasıyla metamorfik kuvarsitler oluşur.
b) Arkoz: Bileşiminde granitin bütün elemanları, yani kuvars,
feldspat ve mika bulunan bir kumtaşı olup, çimentosu silisli, bazen da killi ve
demirli olmaktadır. Arkoz çoğunlukla granit ve gnays gibi kayaçların
ayrışmasıyla dağılan parçaların taşınıp yeniden bir ortamda çökelmesi ve
çimentolaşması ile oluşur.
c) Grovaklar: Boyutları değişken, köşeli veya yarı köşeli
tanelerin ve kayaç parçalarının taşınıp ( rüzgâr, buzullar, deniz, nehirler )
vasıtası ile çökelmesi ve çimentolanması ile oluşan kayaçlardır. Çimentoları
genellikle killi ve kireçlidir. Tanelerin olması halinde grovak terimi yerine
litik kumtaşı ifadesi kullanılır.
ÇOK İNCE TANELİ KIRINTILI KAYAÇLAR ( PELİTLER )
Bir grup içindeki kayaçların bir kısmının tane boyu 0.02 – 0.002 mm arasındadır ve
bunlar silt taşı diye adlandırılır. Bir bölümü ise tane boyu 0.002 mm den daha küçük
olanlar kiltaşı olarak adlandırılır.
Çok ince taneli kayaçlarda en fazla kil mineralleri bulunur,
bunların yanı sıra ince kuvars taneleri, karbonatlar ve pirit de içerebilirler.
En tipik örnekleri kil boyutu oluşturduğu kiltaşı ,şeyl , çamurtaşı , marn ve
silt boyutundaki tanelerin meydana getirdiği silttaşlarıdır.
a) Kiltaşları: Genelde kil minerallerinden oluşur. Ayrıca az
miktarlarda feldspat, muskovit gibi minerallere de rastlanabilir. Dokunumları
sabuna benzer, dile değdirilince dili çekerler. Nemli oldukları zaman geçirimsiz,
kuruyunca çatlaklıdırlar; çeşitli renklerde olabilirler.
b) Şeyl: Bileşimindeki egemen mineral kildir; Kilden başka
karbonatlar da ana mineral bileşenlerdir. Şeyler kil ve karbonatlardan
özellikle (CaCo3) oluşan kayaçlardır. Tabaka düzlemleri boyunca görülen
çatlaklarla tipik olup dili hafifce çekerler.
c) Çamurtaşı : Şeyle çok benzeyen bir kayaçtır , yani
bileşiminde kil mineralleri ve karbonatlar bulunur..Tabaka düzlemleri boyunca
kırılmaması bu kayacın şeylden ayıran en önemli özelliktir.
d) Marn: Kil ve CaCO3’tan oluşan bir kayaçtır. Bileşiminde
%50 ye yakın kil ve bir okadar da CaCO3 vardır. CaCO3 miktarı arttıkça kayaç da
buna uygun olarak sertliğini arttırır ve açık renkli olur. Su ile ısıtılınca
kiltaşı ve şeyle kıyasla dili daha hafifçe çeker. Marn içinde kil ve CaCO3 tan
başka az miktarlarda kuvars, feldspat ve mika pılları bulunabilir .
e) Kırıntılı Kireçtaşları: Kırıntılı kayaçların önemli bir
grubudurlar ve organik kökenli karbonatlardan veya daha önceden var olan
kireçtaşı parçalarından oluşurlar ve tane boyutlarına göre sınıflandırılır:
- Kalsirudit: Tane boyu 2mm veya daha büyük
- Kalkarenit: Tane boyu 1/16 mm ile 2mm arası
- Kalsilutit: Tane boyu 1/16 mm den daha küçük
f) Sil taşları: Tane boylarının kile kıyasla olması ile
çamurtaşlarından ayrılırlar.
2) Kimyasal Tortul kayaçlar: Doygun eriyiklerin çökelmesi ve
tuzlu suların buharlaşarak uçması sonucu oluşan tortul kayaçlardır. Bu grupta
en çok bilinenler, kireçtaşları, evaporit ve çörtlerdir.
a) Kireçtaşları (kalkerler ) : Karbonatlardan ibaret olan
kayaçlara verilen genel bir isimdir. En önemli mineral bileşenleri kalsit ve
dolomittir. Fakat bunların yanında başka
karbonat mineralleride görülebilir.
Kireçtaşları deniz veya tatlı sularda genellikle sıcak ve
temiz bir su ortamındaki çökelme sonucu oluşurlar. Kimyasal kireçtaşları
kireçli kayaçların asitli ve özellikle karbonik asitli sularda erimesiyle oluşur.
Travertenler
( Kalker tüfleri ) : Travertenler sünger gibi delikli ve hafif olup içlerinde
genellikle bitki, yaprak ve kırıntıları bulunur. Genellikle
kalsiyumbikarbonatlı suların, bitkilerin bulunduğu alanlarda geçerken
kalsiyumbikarbonat içindeki karbondioksitin özümleme için bitkiler
tarafındanalınması ve kalsiyum karbonatın çökelmesi ile oluşurlar.
Sarkıt
ve dikit: Karbondioksitli sular kimyasal işlevleri ile kireçtaşı tabakaları
arasında büyüklü küçüklü bir takım boşluk ve mağraların oluşmasına neden olur.
Mağraların tavanlarında sızan kalsiyumbikarbonatlı sular damlayarak karbondioksit
uçar ve geriye kalan kalsiyum karbonatın bir kısmı mağraların tavanında (sarkıt
) , bir kısmı ise tabanında ( dikit ) oluşur.
b) Evaporitler: Tuzlu suların buharlaşmasıyla oluşan tortul kayaçlardır.
En tipik örnek anhidrittir.
c) Çörtler: SiO2 bileşimli , .çok küçük kristalli, organik
ve inorganik kökenli kayaçlardır. Genellikle diğer tortul kayaçlar içinde
yumrular veya katmanlar halinde bulunurlar. Bazı çörtler ise derin deniz
ortamında radiolarit denilen hayvan kalıntılarından oluşurlar. Bu kayaca
radiolarit adı verilir.
3) Organik
tortul kayaçlar: Canlı organizmaların, özellikle radiolarialar , foraminiferler
, mercanlar ve alglerin , iskelet , kabuk veya diğer parçalarının bir araya
gelmesi sonucu oluşan kayaçlardır . Organik tortul kayaçlar genelde
okyanuslarda, sığ denizlerde ve göllerde çökelir. Organik kayaçların en
önemlileri CaCO3 içeren organizmaların ( alg, mercan ) meydana getirdiği kireçtaşları,
silisli organizmaların (radiolaria , diatome ) meydana getirdiği radiolarit ve
diatomitler , çiçekli ve çiçeksiz bitkilerin taşlaşmasıyla oluşan çeşitli
kömürler , fosfatlı organizmaların birikmesinden kaynaklanan fosfat
depolanmalarıdır . Bunların yanı sıra petrol de organik tortul kayaçlar
grubunda incelenir.
a) Kireçtaşları: Pek çok bitki ve hayvanın iskeletinde CaCO3bulunur. Bu gibi canlıların ölümü üzerine iskeletleri parçalanır ve bu
parçaların çökelmesi kireçtaşlarının oluşumunu sağlar. Organik kireçtaşları
ikiye ayrılır.
Bioherman
kireçtaşları: CaCO3 içeren iskelet kırıntılarının taşınarak bir yere
gelmesi ve burada yerlı ( taşınmamış ) kırıntılarla birlikte çökelmesi ile
oluşurlar ve rif (reef) diye adlandırılırlar.
Biostromal kireçtaşları: Genelde levha
şeklinde kütleler halindedirler ve canlı iskelet kırıntılarının
depolanması ile oluşurlar . Bu kireçtaşlarının türleri ;
- Kavkılı kireçtaşları
- Mercanlı kireçtaşları
- Crinoidli kireçtaşları
- Alglı kireçtaşları
- Foraminiferli kireçtaşları
b) Radiolaritler : Çörtlerin
derin deniz ortamında radiolarit denilen hayvan kalıntılarından meydana
gelirler ve radiolarit adı verilir.
c) Diatomitler: Diatome adı verilen mikroskobik bitkilerin
iskelet kırıntılarından oluşan ve silis bileşiminde olan kayaçlardır. Son
derece ince taneli olan bu kayaçlar yumuşak, hafif, delikli ve genellikle
sarımsı gri renklidirler.
d) Kömürler: Bitkilerden kaynaklanan ve karbonlu malzemenin
katmanlı birikintilerine genel olarak kömür adı verilir. Deniz veya göllerin
kıyılarında, adaların etrafında, bataklıklarda yaşayan bitkilerin zaman zaman
meydana gelen bir takım olaylarla killi siltli ve kumlu malzeme ile üstleri
örtülür. Havasız kalan bu bitkiler, basınç, ısı, bakterilerin etkisiyle
kömürleşirler. Kömürleşmeler derecesi ve ısı derecelerine göre türlere
ayrılırlar.
- Turba: Kömürleşmenin başlangıç aşamasında meydana gelen ilk kömür türüdür. Bileşiminde %45 – 60 kadar karbon bulunur. Verdiği kalori 3000 – 3500 dolayındadır.
- Linyit : Turbaya kıyasla kömürleşme daha iyi gelimiştir . Birleşim itibariyle %60 – 75 karbon bulunur . Verdiği kalori 4000-7000
- Maden kömürü ( Huy veya bitumlu kömür ) : Esmer – siyah ve elmas parlaklığında bir kömür türüdür. Bileşiminde %75 * 96 karbon içerir . 7000 – 9000 kalori ısı verir.
- Antrasit : Renk ve görünüm itibariyle maden kömürüne benzer ve midye kabuğu şekilli (konkoidal) kırılışı olan bir kömürdür . Az alevle çok yüksek ısı verir.
e) Fosfat depolanmaları : İçerdikleri minerallere göre
fosfat depolanmalarının karmaşık bileşimli olduğu anlaşılır .Değişik bileşimli
kalsiyum fosfatların bir karışımı şeklindedir. Üç değişik grupta incelenirler.
- Primer ( birincil ) deniz fosfatları : Bütün deniz tortulları ve özellikle kireçtaşları bir miktar fosfat içerir. Bazıkoşullar altında fosfat miktarı artar ve fosfatik kireçtaşlarından söz edilebilir .
- Kemik tabakaları : Pek çok yörede yersel olarak kemik , diş , pul ve fosilleşmiş hayvan kalıntılarının birikmesi sonucu oluşurlar.
- Guano : Genellikle okyanus adaları üzerinde deniz kuşlarının ve mağralarda ise yarasaların biriken dışlışarına “ guano “ adı verilir . asidik özellikleri nedeniyle tortul kayaçların fosfat bakımından zenginleşmesine neden olur.
f) Petrol : Yerkabuğu içinde doğal olarak oluşan , sarımsı ,
esmer , kırmızı veya yeşilimsi renkli ve akışkan hidrokarbun ergiyiğidir.
Petrol genellikle doğal gaz , tuzlu su ile bulunur.
Petrolün içinde oluştuğu kayaçlara ana kayaç adı verilir.
Ana kayaçların içerisinde oluşan petrol ,çeşitli kuvvetlerin etkisiyle boşluk
,.atlak , klivaj ,tabaka düzlemleri boyunca akar ve başka yere taşınırlar bu
olaya petrolün göçü adı verilir .Petrolün içinde dolup biriktiği yere hazne
kayaçları adı verilir.Petrolün depolandığı yere kapan adı verilir .